తిరుమలగిరి రాయా!

 

విన్నారుగా ఈ దారుణం? 

తిరుపతి ప్రసాదంలో ఏమిటేమిటో కలిపారుట!

విన్నానండీ,విన్నా.

ఆ చేసిన వాడెవడో వాడి కట్టుడు పళ్ళు గొంతులో ఇరుక్కుని ఛస్తాడు! 

చాలా క్రియేటివ్‌గా తిడుతున్నారే? 

నేను తిట్టడం కాదండీ, ఇలాంటి వెధవల సంగతి శ్రీవారే చూసుకుంటారు. 
అయినా కర్మ అనేది ఒకటుంది కదండీ, ఆ వెధవలెవరో, వాళ్ళని కొట్టి తీరుతుంది!

అంటే మనమేం చెయ్యక్కర లేదంటారా? 

మనమేం చెయ్యగలుగుతామండీ. ఆ ప్రసాదం మనం తినడమేకాక, ఏవండోవ్‌, తిరుపతి వెళ్ళొచ్చాం, ప్రసాదం తీసుకోండీ, అని పదిమంది చేతా తినిపించిన మహాపాపానికి ఓ రోజు అన్నం మానేసి, శ్రీవారిని క్షమాపణ కోరుతూ ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకుంటాం.
 అన్నట్టు ప్రాయశ్చిత్త శ్లోకం మీకు WhatsApp లో వచ్చిందా? 
రాకపోతే చెప్పండి, నేను పంపుతా.

అది నాకూ వచ్చిందిలెండి. ప్రాయశ్చిత్తాలు సరే, ఇంక మనం ఏమీ చెయ్యలేమా? 

ఏం చేస్తామండీ?

ఇన్ని కోట్లమంది హిందువుల్లో ఒక పది లక్షల మందైనా అక్కడికి వెళ్ళి నిరసన తెలియజేసారా? మళ్ళీ ఇలాంటివి చెయ్యడానికి భయపడాలి కదండీ?

అబ్బే, భయపెట్టడాలు అవీ మన పద్ధతి కాదండీ. ఆత్మోద్ధారణ, ప్రాయశ్చిత్తం, పశ్చాత్తాపం,పాపభీతి, నిర్లిప్తత, నిర్మమత ఇవే మన ధర్మం బోధిస్తోంది. 

కనీసం దీని మీద న్యాయం కోసం పోరాడవచ్చును కదా?

అబ్బే, పోరాడ్డాలు, ఆరాట పడ్డాలు మన పద్ధతి కాదండీ. మనదంతా శాంతి,ప్రశాంతి,యోగం,ధ్యానం,పూజ,పునస్కారం. ఇంతే. 

మరి క్షాత్రం? కురుక్షేత్రం?

అవి ఉన్నాయనుకోండి. అయినా సామాన్యులం మనమేం చేయగలం చెప్పండి. బాధ పడ్డం తప్ప. 

ఇంకా,ఈ సో కాల్డ్ మేధావులు ఎలాగెలాగ వదరుతున్నారో చూసారా? 
లడ్డూనే పెట్టాలా ప్రసాదంగా, బిర్యానీ పెట్టొచ్చు కదా అని ఒకాయన జోకుతాడు. గోవు మూత్రం పవిత్రం కానీ కొవ్వు కలిస్తే తప్పా అని ఒకాయన వాగుతాడు. ఎంత దారుణమండీ! హిందూ మెజారిటీ దేశంలో ఇదీ మన పరిస్థితి! 

మరి మీరేమైనా సమాధానం ఇస్తున్నారా వాళ్ళకి?

ఎంతమందికని సమాధానమిస్తామండీ? వాళ్ళ పాపాన పడి వాళ్ళే పోతారు. శ్రీవారే వాళ్ళ మూతులు పగలగొడతారు. 

శ్రీవారు,కర్మ తప్ప మనమేం చెయ్యలేమంటారా? 

అబ్బే, భగవంతుడిని మించిన వాళ్ళమా మనం చెప్పండి? 
అయినా ఎవరి కర్మ వాళ్ళని చుట్టుకుని తీరుతుంది. 

 ప్రతి మనిషీ దైవస్వరూపం అని చెబుతోంది కదా మన ధర్మం. మరి మనలోని దైవం మన ధర్మాన్ని కాపాడ్డానికి అసురుల మీదకు యుద్ధానికి వెళ్ళాలా వద్దా? 
శ్రద్ధ లేని దాన్ని దేన్నో ఎద్దులు తొక్కిపోయినాయట. 
అలాగుంది మన సంగతి. 

మీరు చెప్పేది బానే ఉందనుకోండీ..

అహం బ్రహ్మాస్మి అనిన్నీ మీకు తెలుసును కదా. శ్రీవారి భక్తులుగా మీ వంతు యుద్ధం మీరూ చెయ్యండి. 

అబ్బే, ఎందుకండీ అవన్నీను. మీరు చూస్తూ ఉండండి, ఆ చేసిన వాళ్ళెవరో సలసల కాగే సాంబారు కాగులో పడి…


ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

తాతాచారికి కన్నడ వడదెబ్బ

  కన్నడ శతావధాని: తాతాచారి గారు, శ్రీనాథుడిది ఆశు కవిత్వం, పెద్దనది ఆలోచనామృతమని తమరు షూలేసుతో కలిసి వ్రాసి పడేశారు. అంటే, శ్రీనాథుడికి ఆశువుగా పద్యం చెప్పడమేగానీ, ఆలోచన లేదంటారా?  లేక పెద్దనకు ధార లేదు, ఆలోచించి ఆగి ఆగి వ్రాస్తాడంటారా పద్యం?  రెండూ తప్పే కదూ తాతాచారి గారు?  తాతాచారి: హీహీ, నేను ఏమంటే అదే సరి అనే నా శిష్యులున్నారిక్కడ. కన్నడ శతావధాని: శ్రీనాథుడిది, పెద్దనది, తెనాలి రామకృష్ణులది, కృష్ణదేవ రాయలది వేరే వేరే schools అని మాట్లాడారేమి మీరు,మీ షూలేసు?   కవి మనోధర్మాన్ని అనుసరించి భిన్నంగా వ్రాసినంత మాత్రాన వారివి వేరే వేరే school of thought ఎలా అవుతుందండీ?  తాతాచారి: హీహీ, నేను ఏమంటే అదే సరి అనే నా శిష్యులున్నారిక్కడ. కన్నడ శతావధాని: తమరిద్దరు సృజనకారులు కారే?  జన్మలో ఒక పద్యం రాయలేదు, కవిత్వం చెప్పలేదు.  కవి కాకుండా, ఒక్క పద్యమూ వ్రాయకుండా, పద్యంలో ఒడుపు తెలియకుండా కవుల పద్యాలను ఏ జ్ఞానంతో బేరీజు వేసి వ్యాఖ్యానాలు చేస్తున్నారయ్యా?  తాతాచారి: హీహీ, నేను ఏమంటే అదే సరి అనే నా శిష్యులున్నారిక్కడ. కన్నడ శతావధాని: సంప్రదాయం తెలియకుండా, అ...
మరింత చదవండి

ప్రచురింపబడే కథలను వండి వార్చడం ఎలా? -1

  నేను ఏ కథ రాసినా అన్నీ తిరగ్గొడుతున్నార్రా సంపాదకులు! అన్నీ మంచి కథలే కానీ ఈ పత్రికల వాళ్ళకే నచ్చట్లేదు.  ఏం చెయ్యాలో తెలియడం లేదు. అలాగా. ఏదీ నువ్వు పత్రికలకి పంపిన కథల్లో ఒక కథ చెప్పు? ఆమధ్య ఒక కథ రాసి బ్రాందీ జ్యోతికి పంపా. టూకీగా చెప్తా విను. అనగనగా ఓ గుడి పూజారి. అర్చకత్వం చేసేవారికి ఈమధ్య పిల్ల దొరకడం కష్టంగా ఉంది కనుక అతనికి ఎన్నాళ్ళైనా పెళ్ళి కాలేదు.  అతని తల్లి చనిపోతూ, చనిపోతూ ఎప్పటికైనా నీకు పెళ్ళైతే  నా కోడలికి ఈ నగలు పెట్టు అని చెప్పి కన్ను మూసింది.  ఆ తరువాత కాలం గడిచి అతను నలభై దాటినా అవివాహితుడుగానే ఉండిపోయాడు. చివరకు ఇక తనకు పెళ్ళి కాదని నిర్ణయించుకొని ఆ నగలను భద్రాచలం రామయ్యకు, సీతమ్మకు సమర్పిద్దామని రైల్లో బయల్దేరాడు.  దారిలో తాను చూసిన సాటి ప్రయాణీకుల మాటలు అవీ అతన్ని ప్రభావితం చేస్తాయి. తనను పూర్తిగా ఆధ్యాత్మికత వైపుకి మళ్ళించడానికే ఆ భగవంతుడు తనకు వివాహం అనే ఉచ్చు తగిలించి సంసార సాగరంలోకి తోసివేయకుండా కాపాడాడన్న నిశ్చయానికి వచ్చి, భద్రాచలం చేరుకుని తన తల్లి ఇచ్చిన నగలను రామయ్యకు,సీతమ్మకు సమర్పించి, అటునించి అటే సన్యాస దీక్ష తీసుకోవడా...
మరింత చదవండి

పద్యం కట్టిన వాడే పోటుగాడు

  వచన కవి సుబ్బారావు కాలంలో అలా అలా వెనక్కి వెళ్ళి శ్రీకృష్ణదేవరాయల కాలంలోకి వెళ్ళిపడ్డాడు.  అక్కడో అందమైన దేవదాసీ పూలసజ్జ చేత పుచ్చుకుని దేవళానికి పోతూ కనిపించింది. వెంటనే- నీ కళ్ళు నీ కళ్ళు నా వలపు వాకిళ్ళు చెక్కిళ్ళు చెక్కిళ్ళు కోర్కెలకు ఎక్కిళ్ళు నీ ఒళ్ళు నా ఒళ్ళు  ప్రేమలకు పరవళ్ళు అంటూ ఓ కవితను ఆశువుగా చెప్పేశాడు. పద్యం కట్టడం రాదా స్వామీ? అని ఎకసెక్కెమాడింది ఆ దేవదాసి.  ఆ మాటకు సిగ్గు పడిపోయాడు సుబ్బారావు. వన్నెల నెరజాణలు మీ చిన్నెలు పదివేలవి చిలువలు పలువలు ఈ మోహము నాకేల  హా! ఇచ్చకపు మాటలు పోయి  వచ్చెద మరి ఇంతి, నా దారి నాది.  అంటూ అక్కడినించి కదిలాడు.  అలా విజయ నగర వైభవం చూస్తూ ఆ వీథులను, ఆ దేవాలయాలను, ఆ మేడలను, ఆ సైనికులను ఆ వైభవాన్ని చూస్తూ చూస్తూ కవిని అని ద్వారపాలకులకు చెప్పుకుని రాయలవారి ఆస్థానంలోకి ప్రవేశించాడు.  సింహాసనం మీద కూర్చున్న రాయలవారిని చూడగానే, సుబ్బారావులోని కవి ఉవ్వెత్తున పైకిలేచి,  అటు చూడు ఇటు చూడు ఆకాశ హర్మ్యాలు జేగీయమానాలు రాయల దేశమిది రత్న గర్భ! ఎదురు లేని దిగ్విజయ  నగరమిది సాహో! గజపతులు సురపతులు నీ కా...
మరింత చదవండి