పరాశర భారతి

  పెళ్ళి కాని ప్రకాష్‌ అమిరికాలో సాఫ్ట్వేర్‌ కూలీ ఉద్యోగం చేస్తూ రోజులు దొర్లిస్తున్నాడు. ఎప్పటివలె అతడొక రోజు భడేల్‌ బ్రదర్స్ కి కూరలు కొనడానికి వెళ్ళాడు. అతగాడు కూరలు కొంటున్నంతసేపూ, My name is షీలా! షీలాకి జవానీ!  అన్న పాట పాడిందే పాటగా వినిపించింది. కూరలు కొని కారెక్కి విదేశీ దేశీ రేడియో ఆన్‌ చెయ్యగానే,  My name is షీలా! షీలాకి జవానీ!  అన్న పాటను ఆ రేడియో మారుమోగుతోంది. ఆ తర్వాత బిర్యానీ దొరుకుతుందని,  దేశీ దివాలీ కార్యక్రమానికి హాజరయ్యాడు. అక్కడ డించక్‌ డించక్‌ డీజేలో, My name is షీలా! షీలాకి జవానీ!  అన్న పాటకు  ఆంటీస్‌ & అంకుల్స్,  బాయ్స్ & గరల్స్  డాన్సాడుతుంటే  తనకొచ్చిన ఒక్క తీన్‌మార్‌ స్టెప్పు వేసి,  బిర్యానీ తిని ఇంటికి వచ్చాడు. మరుసటి రోజు ఆదివారం కావుటచే  స్థానిక తెలుగు కార్యక్రమానికి హాజరై నాడు.  అందులో మళ్ళీ, My name is షీలా! షీలాకి జవానీ!  అన్న పాటకు ఔత్సాహికులు నృత్య ప్రదర్శన ఇవ్వగా  అది చూసి తరించి ఇంటికి వస్తుండగా, మళ్ళీ కారులో,   My name is షీలా! షీలాకి జవానీ!  అన్న పాట వెంటబడింది. ఏతావాతా పెళ్ళికాని ప్రకాష్‌ ఆ పాటకి,  ఆ పాటలోని షీలాకి connect అయిపోవడం జరిగి

 

  సుబ్బారావు రిటైరై విశ్రాంతి జీవితం గడుపుతున్నాడు.  ఉన్నట్టుండి తెలిసిన వారికి తెలిసిన వారికి తెలిసిన వారి ద్వారా తన చిన్ననాటి స్నేహితుడు జోగారావుతో ఎన్నెన్నో ఏళ్ళ తరువాత లంకె కలవడం ఎంతో సంతోషంగా అనిపించింది.  జోగారావు చిన్నతనంలో మహనీయుల సూక్తులన్నీ ఒక పుస్తకంలో వ్రాసుకునే వాడని గుర్తు చేసుకున్నాడు సుబ్బారావు.  ఇప్పుడు తనే సూక్తులు వ్రాసే స్థాయికి ఎదిగాడట!  చాలా సంతోషమని స్నేహితుడిని మనస్ఫూర్తిగా మెచ్చుకున్నాడు సుబ్బారావు.  అలా WhatsApp లో లంకె కలిపాడో లేదో మరుసటి రోజు ఉదయం స్నేహితుడు జోగారావు నుండి శుభోదయం message వచ్చింది.  నిన్నటి నిన్నల్లో రేపును వెదుక్కో కానీ రేపటి రేపుల్లో నిన్నను వెదక్కు. శుభోదయం!  🌹 అన్న ఆ సూక్తిని చదివి తికమకపడ్డాడు సుబ్బారావు. వెంటనే జోగారావుకు ఫోన్‌ చేసి, రేయ్‌ జోగీ, ఈ సూక్తికి అర్థమేమిటిరా అని అడిగాడు ఆసక్తిగా. ఆ సూక్తి తాను ఎందుకు రాసాడో ఓ రెండు గంటలు వివరించాడు జోగారావు. సుబ్బారావుకు సూక్తీ అర్థం కాలేదు, దానికి తన స్నేహితుడిచ్చిన వివరణా అర్థం కాలేదు.  మరుసటి రోజు ఉదయం స్నేహితుడినుండి మళ్ళీ శుభోదయం message వచ్చింది సుబ్బారావుకు.  నిన్ను నిన్నుగా చూడలేని

  గురువు గారు, ఇన్నిన్ని ప్రేమ గీతాలు  ఎలా రాయగలుగుతున్నారండీ?  చాలామంది వనితలు మిమ్ములను ప్రేమించుట చేతా? పిచ్చివాడా, కవిని ఎవరూ ప్రేమించరురా నాయనా.  కవే అందరినీ మూగగా ప్రేమిస్తూ  కవిత్వం రాస్తూ ఉంటాడు. అదేమిటి గురువు గారు,  కవిని ప్రేమించే వనితలే ఉండరా? ఉండొచ్చు.  వారంతా కవిత్వాన్ని చూసి ప్రేమించి,  కవిని చూసాక పారిపోతార్రా, వెర్రివాడా!  ఎంచేత గురువు గారు?  ఈ కవిగాడొక ఊహా ప్రపంచంలో జీవించే ఊహాజీవి.  వీడికి, నిజ జీవితానికి చుక్కెదురురా, అబ్బాయ్‌! వీడి నాన్‌ ప్రాక్టికల్‌ వేషాలు చూసి  ఆ వచ్చిన పిల్ల అట్నించటే పోతుంది.  వీడు భగ్న హృదయుడై మళ్ళీ కవిత్వం రాస్తాడు!  మరి పెళ్ళి చేసుకుంటే భార్య ఉంటుందిగా, గురువు గారు?  చెప్పాగా,  వీడొక ఊహా జగత్తులో విహరించే,   నాన్‌ ప్రాక్టికల్‌ , ఎమోషనల్‌ జీవి అని. వీడికెప్పుడూ ఉన్నది చాలదు.  ఊహాసుందరి కావాలి!  ఆవిడ ఈ బాహ్య జగత్తులో ఎక్కడా దొరకదు  కాబట్టి వీడు నిత్య విరహజీవి!  ఓరి,వీడి విరహం తగలెట్ట!  ఏం మనిషండీ ఈ కవి అనే జీవి?  అలా అనెయ్యకు,  అదిగో, సరిగ్గా ఆ బలహీనత వల్లే అతడు నిత్యం కవిత్వం చెప్పగలుగుతున్నాడు,  అజరామరమైన ప్రేమ గీతాలు రాయగలుగుతున్నాడు!  ఓ! అ

  జిక్కీ జోకర్‌ రావు గట్టిగా ఊపిరి పీల్చి,   పెద్ద ఆచార్యుడి పోజు పెట్టి,  దేశంలో మూడు వందల రామాయణాలున్నాయి తెలుసా? అన్నాడు. మూడు వందలున్నా,  అన్ని కథల్లోను రాముడే హీరో,  రావణాసురుడే విలన్‌ కదా జోకర్‌?  అన్నాడు దారిన పోయే దానయ్య. అవుననుకో, అని నసిగాడు జోకర్‌ రావు.  కానీ, బౌద్ధ రామాయణంలో వేరేగా ఉంటుంది. తెలుసా?  అన్నాడు అంతలోనే. దశరథ కథ, అనామక జాతకం,అతీత జాతకం అని ఆ బౌద్ధ కథల్లో ఎన్నో రకరకాల కల్పనలు ఉన్నవి కదా జోకర్‌?  అడిగాడు దానయ్య. అవును. ఒక కథలో సీత రాముడికి చెల్లెలు అని ఉంది,తెలుసా? అన్నాడు జోకర్‌ రావు. అయితే ఏమిటి జోకర్‌?  మిగిలిన బౌద్ధ కథల్లో అలా లేదుగా?  ఒక్కో కథలో ఒక్కోలా ఉన్న అన్యధర్మంలో పుట్టిన కథలు మనకు ప్రామాణికం ఎలా అవుతాయి జోకర్‌? అడిగాడు దానయ్య. ఆ మాటకు సమాధానం చెప్పకుండా, వాల్మీకి వశిష్టుడికి గోవు మాంసం వండి పెట్టినట్టు  భవభూతి తన రామాయణం నాటకంలో రాసాడు తెలుసా?  అని డబాయించాడు జోకర్‌ రావు. 8 వ శతాబ్ది కవి స్వకపోల కల్పనలా? లేక  రామాయణ కర్త వాల్మీకా మనకు ప్రమాణం?  సరి, నీకు తెలియని విషయం ఒకటి చెబుతా విను. అథర్వణ వేదకాలం నాటికి మనకు చెఱుకు పంట బాగా తెలుసు. చెఱుకు ప్రస్తావన

  సెంట్రల్‌ కమిటీ వారి మీటింగ్‌ జరుగుతోంది. వేదిక మీద జావో, మలిన్‌, టాలిన్‌ ఫొటోలతో బాటు  కోరల మార్కుడి అతి పెద్ద ఫొటో పెట్టబడి ఉంది.  సెక్రటరీ రెడ్‌ రావ్‌ పైకి లేచి- బైనా,కష్యా ఇలా చాలా చోట్ల సంస్కృతి మీద దాడి చేసాం,విజయవంతమైయ్యాం.  ఇక్కడ కూడా అదే ప్రయత్నంలో ఉన్నాం. ఇకనుండీ హిందూ పండుగల మీద తెలివిగా దాడి చేస్తూ వాళ్ళు ఆ పండుగలు జరుపుకోకుండా నిరుత్సాహ పరచాలని సెంట్రల్‌ కమిటీ నిర్ణయం.  శివ రాత్రి వస్తే అభిషేకాలకి పాలు వృధా చేస్తున్నారని సోషల్‌ మీడియాల్లో గొడవ చెయ్యాలి. హోలీ వస్తే నీళ్ళు వృధా చేస్తున్నారని గొడవ చెయ్యాలి. వినాయక చవితి వస్తే నీళ్ళని కాలుష్యం చేస్తున్నారని గొడవ చెయ్యాలి.  దీపావళి వస్తే గాలిని కాలుష్యం చేస్తున్నారని గొడవ చెయ్యాలి. ఇలా ప్రతి పండుగకి వ్యాసాలు రాసి, ఉపన్యాసాలు ఇచ్చి, కతలు,కవితలు రాసి ఈ దేశంలో ఉన్న ఏ హిందువు ఏ పండుగ చేసుకోకుండా చెయ్యాలి.  మన ప్రభుత్వాలు ఉన్నచోట కాలుష్యమో ఏదో సాకు చెప్పి అధికారికంగా నిషేధాజ్ఞలు విధింపజేస్తాం.  మిగిలిన చోట్ల  సోషల్‌ మీడియా ద్వారా మనవాళ్ళు  యూత్‌ని, సెక్యులర్‌ హిండూస్‌ ని మనవైపుకి తిప్పుకుంటారు.  ఓకేనా?  అని అందరి వంకా చూసాడు.  అంద

  వంట చేసేటప్పుడు,  వీథిలో కూరలు కొనేటప్పుడు, గిన్నెలు తోమేటప్పుడు, కుళాయి దగ్గర నీళ్ళు పట్టేటప్పుడు  ఎప్పుడుబడితే అప్పుడు  అక్కరకొచ్చేదేరా నైటీ అంటే!  రోజంతా హాయిగా సౌకర్యంగా ఇట్టే వేసేసుకునే డ్రెస్సేరా నైటీ!  నడుం కనిపిస్తుందన్న బాధ లేదు,  పొట్ట కనిపిస్తుందేమోనన్న చింత లేదు,  టాప్‌ టూ బాటమ్‌ కప్పే గొప్ప వస్త్ర విశేషం రా నైటీ! నైటీ గురించి నీకేం తెలుసురా గప్పాజీ?  మాచింగ్‌ జాకెట్‌,మాచింగ్‌ లంగా మాచింగ్‌ ఇదీ మాచింగ్‌ అదీ  అన్నది ఏదీ లేకుండా  హాయిగా ఒక్క నిమిషంలో తగిలించుకునేదేరా నైటీ అంటే!  నైటీల వల్ల ఎప్పుడెప్పుడో కొన్న చీరలన్నీ  ఇప్పుడిప్పుడే కొన్నట్టు కొత్త కొత్తగా ఉంటాయిరా!  అది రా నైటీ గొప్పదనం!  పిండి రుబ్బుతూ చెయ్యి తుడుచుకున్నా,  కూరలు తరుగుతూ మరకలు అంటించుకున్నా  ఏమీ అనుకోనిదేరా నైటీ అంటే!  వెలిసి పోయినా, చేతి గుడ్డగా,  వంటింటిలో కాలి గుడ్డగా  ఇలా రకరకాలుగా సేవలందించేదేరా నైటీ అంటే!  ఉదయాస్తమానము నైటీల్లో ఉండేవాళ్ళేరా ఆంటీలంటే! తల్లిలాంటి నైటీలో కుటుంబం కోసం రెండుపూట్లా  వంటలు చేస్తున్న ఆ ఆంటీలను చూడరా!  వాడవాడలా ఆడవారి ప్రియమైన నైటీ ని  జాతీయ వస్త్రంగా ప్రకటించాలని ఎలుగెత్తరా