భూత పిశాచ నికట నహీ ఆవై!

 


ప్రజలు: 500 వందల యేళ్ళ నాటి కల.

            మా విరాళాలతో కట్టుకుంటున్నాం.
             దేశంలోని గ్రామ గ్రామమూ ఈ ఉత్సవంలో పాల్గొంటున్నాం. 
             ప్రత్యేక కానుకలు చేయించి ఇస్తున్నాం. 

విదేశీ ప్రజలు: మా దేశాలనుండి పవిత్ర జలాలు,
                     కానుకలు  పంపుతున్నాం. 
                     అవి తీసుకుని మేమూ వస్తున్నాం. 

ఖాన్‌ గ్రాస్‌ పార్టీ: ఇది ఓట్ల కోసం కుట్ర. 
                        వేరే వాళ్ళవైతే ఎగురుకుంటూ వెళ్ళే వాళ్ళం.
                        గుడి కదా మేం రాం. 
                      
పాతారాం పాచూరి: మతాన్ని మేం రాజకీయాలతో 
                            కలపవచ్చు గానీ మీరు కలపకూడదు.
                            మేం రాం. 
                           మీ గుడికీ మాకు రాం రాం. 

సామాన్యుడు: వీళ్ళను పిలవకపోతే పిలవలేదని 
                     ఇంకో రకం గొడవ చేసేవాళ్ళు.

గ్రామస్తుడు: ఈ నీచ్‌ కమీనే డిమిత్రీగాళ్ళొత్తే 
                 గుడిని మళ్ళోమాటు సంప్రోక్షణ చేసే పని. 

సాధువు: భూత పిశాచ నికట నహీ ఆవై 
              మహావీర జబ నామ సునావై! 


ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

తాతాచారికి కన్నడ వడదెబ్బ

  కన్నడ శతావధాని: తాతాచారి గారు, శ్రీనాథుడిది ఆశు కవిత్వం, పెద్దనది ఆలోచనామృతమని తమరు షూలేసుతో కలిసి వ్రాసి పడేశారు. అంటే, శ్రీనాథుడికి ఆశువుగా పద్యం చెప్పడమేగానీ, ఆలోచన లేదంటారా?  లేక పెద్దనకు ధార లేదు, ఆలోచించి ఆగి ఆగి వ్రాస్తాడంటారా పద్యం?  రెండూ తప్పే కదూ తాతాచారి గారు?  తాతాచారి: హీహీ, నేను ఏమంటే అదే సరి అనే నా శిష్యులున్నారిక్కడ. కన్నడ శతావధాని: శ్రీనాథుడిది, పెద్దనది, తెనాలి రామకృష్ణులది, కృష్ణదేవ రాయలది వేరే వేరే schools అని మాట్లాడారేమి మీరు,మీ షూలేసు?   కవి మనోధర్మాన్ని అనుసరించి భిన్నంగా వ్రాసినంత మాత్రాన వారివి వేరే వేరే school of thought ఎలా అవుతుందండీ?  తాతాచారి: హీహీ, నేను ఏమంటే అదే సరి అనే నా శిష్యులున్నారిక్కడ. కన్నడ శతావధాని: తమరిద్దరు సృజనకారులు కారే?  జన్మలో ఒక పద్యం రాయలేదు, కవిత్వం చెప్పలేదు.  కవి కాకుండా, ఒక్క పద్యమూ వ్రాయకుండా, పద్యంలో ఒడుపు తెలియకుండా కవుల పద్యాలను ఏ జ్ఞానంతో బేరీజు వేసి వ్యాఖ్యానాలు చేస్తున్నారయ్యా?  తాతాచారి: హీహీ, నేను ఏమంటే అదే సరి అనే నా శిష్యులున్నారిక్కడ. కన్నడ శతావధాని: సంప్రదాయం తెలియకుండా, అ...
మరింత చదవండి

పద్యం కట్టిన వాడే పోటుగాడు

  వచన కవి సుబ్బారావు కాలంలో అలా అలా వెనక్కి వెళ్ళి శ్రీకృష్ణదేవరాయల కాలంలోకి వెళ్ళిపడ్డాడు.  అక్కడో అందమైన దేవదాసీ పూలసజ్జ చేత పుచ్చుకుని దేవళానికి పోతూ కనిపించింది. వెంటనే- నీ కళ్ళు నీ కళ్ళు నా వలపు వాకిళ్ళు చెక్కిళ్ళు చెక్కిళ్ళు కోర్కెలకు ఎక్కిళ్ళు నీ ఒళ్ళు నా ఒళ్ళు  ప్రేమలకు పరవళ్ళు అంటూ ఓ కవితను ఆశువుగా చెప్పేశాడు. పద్యం కట్టడం రాదా స్వామీ? అని ఎకసెక్కెమాడింది ఆ దేవదాసి.  ఆ మాటకు సిగ్గు పడిపోయాడు సుబ్బారావు. వన్నెల నెరజాణలు మీ చిన్నెలు పదివేలవి చిలువలు పలువలు ఈ మోహము నాకేల  హా! ఇచ్చకపు మాటలు పోయి  వచ్చెద మరి ఇంతి, నా దారి నాది.  అంటూ అక్కడినించి కదిలాడు.  అలా విజయ నగర వైభవం చూస్తూ ఆ వీథులను, ఆ దేవాలయాలను, ఆ మేడలను, ఆ సైనికులను ఆ వైభవాన్ని చూస్తూ చూస్తూ కవిని అని ద్వారపాలకులకు చెప్పుకుని రాయలవారి ఆస్థానంలోకి ప్రవేశించాడు.  సింహాసనం మీద కూర్చున్న రాయలవారిని చూడగానే, సుబ్బారావులోని కవి ఉవ్వెత్తున పైకిలేచి,  అటు చూడు ఇటు చూడు ఆకాశ హర్మ్యాలు జేగీయమానాలు రాయల దేశమిది రత్న గర్భ! ఎదురు లేని దిగ్విజయ  నగరమిది సాహో! గజపతులు సురపతులు నీ కా...
మరింత చదవండి

The side effects of సౌందర్య దృష్టి

  ఏమిటీ ఈమధ్య పగలు రాత్రీ కూడా నల్ల కళ్ళజోడుతో కనిపిస్తున్నావ్‌? కంటి జబ్బా?  ఓ రకంగా అలాంటిదేరా! అయ్యో! అలాగా! ఎప్పట్నించీ? చాలా యేళ్ళుగా ఉంది.  రెమెడీగా నల్ల కళ్ళజోడు పెట్టుకు తిరుగుతున్నా.  అయ్యో, ఇంతకీ ఏమిటో ఆ జబ్బు? సౌందర్య దృష్టి! హహ, అది జబ్బు కాదే?  జబ్బు కాక వరం అనుకున్నావా? చెబుతా విను.  ఆ మధ్య సాహితీ సభలో ఓ అందమైన లేడీ కనిపించింది. శంఖంలాంటి మెడ.  వెంటనే నాకు “ కంబు సౌందర్య మంగళము గళము ” అన్న పద్యం గుర్తొచ్చి ఆ పద్యాన్ని,ఆమె కంఠాన్ని పోల్చుకుంటూ చూస్తుండి పోయానా, ఆ లేడీ నా జడ్డి చూపు చూసి చిరాగ్గా మొహం పెట్టి పోయింది!  అరెరే!  ఇంకా విను. ఆ మధ్య ఓ లేడీ కన్నులు చూసి ముచ్చట పడ్డా. అంతలో ఆమె కోపంగా చూసింది. అదీ నాకు ముచ్చటగానే తోచింది. వెంటనే నాకు “ హెచ్చిన కనుదోయి కెంపు తన చెక్కుల గుంకుమపత్ర భంగ సంజనిత నవీనకాంతి ” అన్న పద్యం గుర్తొచ్చి అలా చూస్తుండి పోయా! ఆవిడ గారు నామీద చూపులతోనే నిప్పులు కురిపించి పోయింది! ఓరినీ పద్యాలు దొంగలెత్తుకెళ్ళా!  అలా లేడీస్‌ వంక జెడ్డి చూపులు చూస్తే అపార్థం చేసుకోరూ?  నీ సౌందర్య దృష్టి common sens...
మరింత చదవండి